Ayutthaya, Suhkothai en de eerste dag Chiang mai
5 januari 2016 - Mueang Chiang Mai District, Thailand
Na een heerlijke nacht zijn Alex en ik de stad Ayutthaya gaan bekijken. Met een fiets, die je voor 1.5 euro per dag kan huren, gingen we op pad. Na een klein stukje fietsen kwamen we bij het eerste park met oude ruïne tempels. Bij de ingang kwamen we erachter dat de toegang gratis was omdat het de eerste week van het nieuwe jaar was, toch weer mooi meegenomen.
Wauw wat ziet het er allemaal ontzettend mooi uit zeg. De tempels moeten uit de 14e eeuw komen en zijn flink geschadigd maat nog steeds prachtig. Overal staan boedhas maar van bijna elke boedha is het hoofd en soms het hele bovenlichaam eraf gehakt. Dit is gedaan in de tijd dat Birma Thailand heeft bezet. We zien wel 1 mooie boedha die nog intact is gebleven. Ook zien we een heel mooi boedha hoofd dat tussen de wortels van een boom ingeplaats is.
Na een tijdje te hebben rondgewandeld fietsen we verder naar het volgende gedeelte met veel tempel. Ook hier weer veel mooie gebouwen. Zo fietsen en lopen we een paat uur rond door de stad. Rond een uurtje of 3 zijn we toch wel erg moe en hebben we bijna alles al gezien. Er zou nog 1 mooi park buiten het centrum liggen die erg mooi moet zijn met de zonsondergang. Echter is dat maar een half uur fietsen. We besluiten naar een park te fietsen om daar onze sarongs neer te leggen en lekker te gaan liggen in de schaduw van een grote boom.
Na 2 uur heerlijk te hebben gelegen vertrekken we naar het laatste park. De weg ernaartoe is een stuk grotere en drukkere weg dan waar we tot nu toe op gefietst hebben. Voor mij niet heel bijzonder ofzo maar Alex vond het toch wel spannend dat de auto's zo dichtbij zo hard reden.
Eenmaal in het park was de zonsondergang zeker erg mooi. De zon ging onder achter de tempel waardoor er een mooi kleurenspel zichtbaar was.
Na de zonsondergang zijn we snel terug gefietst want op deze fietsen zit geen licht en om dan over die drukke weg te fietsen is toch minder.
Op de terugweg zijn we een heerlijke itiaan tegengekomen waar we pasta hebben gegeten. Daarna was het tijd onze tassen op te halen en met de tuktuk naar het busstation te rijden waar om 20.30 een bus ons naar Sukhothai zou brengen.
Om 2 uur in de nacht komen we aan in Sukhothai. Gelukkig zat het hostel tegenover het busstation dus waren we er snel.
De volgende ochtend, na uitgeslapen te hebben, regelen we een bus voor diezelfde avond naar Chiang mai. Om 23.00 zou de bus vertrekken dus we hadden nog een hele dag te gaan. Nadat we met een songthaew, een pick up waar je een vast bedrag voor betaald, naar het oude centrum zijn gereden huren we ook hier weer een fiets. Ook hier blijken alle toegangsprijzen gratis te zijn vanwege de vakantie, heel prettig want als we alle toegangsprijzen bij elkaar op zouden tellen van beide dagen kom je al snel op de 15/20 euro.
Binnen in het park is het totaal anders dan Ayutthaya. Dit zijn ook ruïne tempels maar heel anders gebouwd. Ook is het veel wijdser opgezet allemaal. Alles ligt in een heel groot park met veel bomen. Waar het in Ayuttaya erg druk was zie je hier maar een aantal andere mensen rondfietsen/lopen. Heerlijk rustgevend. Nadat we in dit park zijn geweest fietsen we door naar het park in de noorden. We nemen ergens een verkeerde afslag en komen op een weg uit tussen de rijstvelden met een geweldig uitzicht op de bergen. Ik snap nu helemaal waarom Maarten 6 weken is gaan fietsen door deze omgeving. Helaas moesten we na een tijdje omkeren omdat we anders nooit meer ergens zouden komen. Hierna naar het Noord park geweest dat ongeveer gelijk was aan het centrale park. Omdat we nog tijd overhadden zijn we ook nog naar het laatste park geweest in het westen. Dit was meer tussen de heuvels en je kon op verschillende plekken een top beklimmen waar bovenaan een tempel of boedha staat. Wij hebben er zelf 1 beklommen wat een erg mooi uitzicht opleverde.
Na de fietstocht zijn we op zoek gegaan naar een leuke restaurantje waar we ons tot 10 uur konden vermaken.
Na het eten zijn we terug naar het busstation gelopen om daar te wachten op onze bus naar Chiang mai.
Om 4.30 in de nacht kwamen we, na een goede busrit met comfortabele stoelen, aan in Chiang mai. Hup de tuktuk in naat het hostel en snel naar bed.
De volgende dag hadden we gepland om mijn visa te verlengen, een busreis voor Alex te regelen terug naar Bangkok en daarna wilde we rond gaan lopen door de stad. Dit is deels gelukt.
Er zou een gratis shuttle zijn van een groot hotel naar het immigratie kantoor. Wij kwamen om 11 uur bij het hotel aan en daar werd ons gezegd dat de bus zo zou komen. Het zou echter Thailand niet zijn als het gewoon nog een zou duren. De bus was er dus pas om 12 uur. Omdat we op internet al hadden gelezen dat het immigratie kantoor tussen 12 en 1 dicht was heeft Alex besloten om alleen naar het busstation te reizen om mij daarna bij het immigratie kantoor weer te vergezellen. Zo gezegd zo gedaan kwamen we beide rond 12.15 aan bij het immigratie kantoor.
Het was ontzettend druk, iedereen van de ochtend had braaf in de rij gestaan en kreeg nu een nummer zodat ze na de lunch weer in die rij konden staan. Ik kreeg echter geen nummer. Na een formulier te hebben ingevuld, nieuwe pasfoto's te hebben gemaakt(ze moesten een andere maat hebben....) en kopieën van mijn paspoort te hebben gemaakt ging ik maar zitten en wachten.
Toen de lunch voorbij was werd het een gekkenhuis. Iedereen stond rondom de informatiebalie maar niemand wist echtwat er aan de hand was. Mensen zonder nummer wilde een nummer maar die werden niet gegeven, zonder nummer moest je gewoon wachten tot iedereen met nummer was geweest. Gelukkig kwam ik een vrouw tegen die 2 nummers had en ik mocht er 1 van haar hebben. Achteraf bleek dit heel gunstig want na een uur werd er gezegd dat iedereen zonder nummer de volgende dag terug moesten komen. Uiteindelijk werden mensen met nummer verzocht hun formulieren in te leveren en daarna was het wachten tot je naam werd genoemd.
Om 16.30 zou het kantoor sluiten maar om 16.15 was mijn naam nog niet genoemd dus gingen we maar vragen hoe het zat. De officier vertelde mij dat ze iedereen nog zouden helpen. Maar weer wachten dus. Toen werd er om 16.30 eindelijk mijn naam genoemd. Ik moest naar binnen en naar een camera kijken. Daarna moest ik weer gaan zitten om te wachten. Dit duurde nu gelukkig maar 5 a 10 min en toen kreeg ik mijn formulieren terug. Ik mag blijven tot 4 februari.
Hierna zijn Alex, een nl meisje die we bij het immigratie kantoor hebben leren kennen en ik naar de night market gegaan. Hier hebben we wat rondgelopen en gegeten.
Na de lange dag waren we gesloopt en zijn we rond 11 uur ons bed in gedoken.
Vandaag gaan we de stad maar eens bekijken en op zoek naar een trektocht door de jungle.
Wauw wat ziet het er allemaal ontzettend mooi uit zeg. De tempels moeten uit de 14e eeuw komen en zijn flink geschadigd maat nog steeds prachtig. Overal staan boedhas maar van bijna elke boedha is het hoofd en soms het hele bovenlichaam eraf gehakt. Dit is gedaan in de tijd dat Birma Thailand heeft bezet. We zien wel 1 mooie boedha die nog intact is gebleven. Ook zien we een heel mooi boedha hoofd dat tussen de wortels van een boom ingeplaats is.
Na een tijdje te hebben rondgewandeld fietsen we verder naar het volgende gedeelte met veel tempel. Ook hier weer veel mooie gebouwen. Zo fietsen en lopen we een paat uur rond door de stad. Rond een uurtje of 3 zijn we toch wel erg moe en hebben we bijna alles al gezien. Er zou nog 1 mooi park buiten het centrum liggen die erg mooi moet zijn met de zonsondergang. Echter is dat maar een half uur fietsen. We besluiten naar een park te fietsen om daar onze sarongs neer te leggen en lekker te gaan liggen in de schaduw van een grote boom.
Na 2 uur heerlijk te hebben gelegen vertrekken we naar het laatste park. De weg ernaartoe is een stuk grotere en drukkere weg dan waar we tot nu toe op gefietst hebben. Voor mij niet heel bijzonder ofzo maar Alex vond het toch wel spannend dat de auto's zo dichtbij zo hard reden.
Eenmaal in het park was de zonsondergang zeker erg mooi. De zon ging onder achter de tempel waardoor er een mooi kleurenspel zichtbaar was.
Na de zonsondergang zijn we snel terug gefietst want op deze fietsen zit geen licht en om dan over die drukke weg te fietsen is toch minder.
Op de terugweg zijn we een heerlijke itiaan tegengekomen waar we pasta hebben gegeten. Daarna was het tijd onze tassen op te halen en met de tuktuk naar het busstation te rijden waar om 20.30 een bus ons naar Sukhothai zou brengen.
Om 2 uur in de nacht komen we aan in Sukhothai. Gelukkig zat het hostel tegenover het busstation dus waren we er snel.
De volgende ochtend, na uitgeslapen te hebben, regelen we een bus voor diezelfde avond naar Chiang mai. Om 23.00 zou de bus vertrekken dus we hadden nog een hele dag te gaan. Nadat we met een songthaew, een pick up waar je een vast bedrag voor betaald, naar het oude centrum zijn gereden huren we ook hier weer een fiets. Ook hier blijken alle toegangsprijzen gratis te zijn vanwege de vakantie, heel prettig want als we alle toegangsprijzen bij elkaar op zouden tellen van beide dagen kom je al snel op de 15/20 euro.
Binnen in het park is het totaal anders dan Ayutthaya. Dit zijn ook ruïne tempels maar heel anders gebouwd. Ook is het veel wijdser opgezet allemaal. Alles ligt in een heel groot park met veel bomen. Waar het in Ayuttaya erg druk was zie je hier maar een aantal andere mensen rondfietsen/lopen. Heerlijk rustgevend. Nadat we in dit park zijn geweest fietsen we door naar het park in de noorden. We nemen ergens een verkeerde afslag en komen op een weg uit tussen de rijstvelden met een geweldig uitzicht op de bergen. Ik snap nu helemaal waarom Maarten 6 weken is gaan fietsen door deze omgeving. Helaas moesten we na een tijdje omkeren omdat we anders nooit meer ergens zouden komen. Hierna naar het Noord park geweest dat ongeveer gelijk was aan het centrale park. Omdat we nog tijd overhadden zijn we ook nog naar het laatste park geweest in het westen. Dit was meer tussen de heuvels en je kon op verschillende plekken een top beklimmen waar bovenaan een tempel of boedha staat. Wij hebben er zelf 1 beklommen wat een erg mooi uitzicht opleverde.
Na de fietstocht zijn we op zoek gegaan naar een leuke restaurantje waar we ons tot 10 uur konden vermaken.
Na het eten zijn we terug naar het busstation gelopen om daar te wachten op onze bus naar Chiang mai.
Om 4.30 in de nacht kwamen we, na een goede busrit met comfortabele stoelen, aan in Chiang mai. Hup de tuktuk in naat het hostel en snel naar bed.
De volgende dag hadden we gepland om mijn visa te verlengen, een busreis voor Alex te regelen terug naar Bangkok en daarna wilde we rond gaan lopen door de stad. Dit is deels gelukt.
Er zou een gratis shuttle zijn van een groot hotel naar het immigratie kantoor. Wij kwamen om 11 uur bij het hotel aan en daar werd ons gezegd dat de bus zo zou komen. Het zou echter Thailand niet zijn als het gewoon nog een zou duren. De bus was er dus pas om 12 uur. Omdat we op internet al hadden gelezen dat het immigratie kantoor tussen 12 en 1 dicht was heeft Alex besloten om alleen naar het busstation te reizen om mij daarna bij het immigratie kantoor weer te vergezellen. Zo gezegd zo gedaan kwamen we beide rond 12.15 aan bij het immigratie kantoor.
Het was ontzettend druk, iedereen van de ochtend had braaf in de rij gestaan en kreeg nu een nummer zodat ze na de lunch weer in die rij konden staan. Ik kreeg echter geen nummer. Na een formulier te hebben ingevuld, nieuwe pasfoto's te hebben gemaakt(ze moesten een andere maat hebben....) en kopieën van mijn paspoort te hebben gemaakt ging ik maar zitten en wachten.
Toen de lunch voorbij was werd het een gekkenhuis. Iedereen stond rondom de informatiebalie maar niemand wist echtwat er aan de hand was. Mensen zonder nummer wilde een nummer maar die werden niet gegeven, zonder nummer moest je gewoon wachten tot iedereen met nummer was geweest. Gelukkig kwam ik een vrouw tegen die 2 nummers had en ik mocht er 1 van haar hebben. Achteraf bleek dit heel gunstig want na een uur werd er gezegd dat iedereen zonder nummer de volgende dag terug moesten komen. Uiteindelijk werden mensen met nummer verzocht hun formulieren in te leveren en daarna was het wachten tot je naam werd genoemd.
Om 16.30 zou het kantoor sluiten maar om 16.15 was mijn naam nog niet genoemd dus gingen we maar vragen hoe het zat. De officier vertelde mij dat ze iedereen nog zouden helpen. Maar weer wachten dus. Toen werd er om 16.30 eindelijk mijn naam genoemd. Ik moest naar binnen en naar een camera kijken. Daarna moest ik weer gaan zitten om te wachten. Dit duurde nu gelukkig maar 5 a 10 min en toen kreeg ik mijn formulieren terug. Ik mag blijven tot 4 februari.
Hierna zijn Alex, een nl meisje die we bij het immigratie kantoor hebben leren kennen en ik naar de night market gegaan. Hier hebben we wat rondgelopen en gegeten.
Na de lange dag waren we gesloopt en zijn we rond 11 uur ons bed in gedoken.
Vandaag gaan we de stad maar eens bekijken en op zoek naar een trektocht door de jungle.
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
